
پیشینه ایمن شناسی و پایه علمی آن به هزاره قبل از میلاد مسیح (ع) می رسد. مهرداد ششم (121 ق م) چون نسبت به اطرافیان خود، حتی مادرش مشکوک بود، روزانه و بمقدار بسیار اندک از سم ارسنیک استفاده می نمود و در طی زمان این مقادیر نیز افزایش یافت تا هنگامیکه توانست نسبت به مقادیر کشنده این سم مقاومت نماید. در قرن دهم میلادی ابوبکر محمدبن زکریای رازی پزشک ایرانی آبله را از نظر بالینی تشریح نمود و عنوان کرد بهبودی از آبله با ایمنی بسیار طولانی همراه می باشد. ابوعلی سینا در قرن یازدهم میلادی نظریه خود را در ...